Wat te doen na je pensioen

Nee, voor mij is het nog lang niet zo ver. Zelfs als ik uitga van werken tot mijn 65e heb ik nog 39 jaar voor de boeg. NEGENENDERTIG JAAR! En ik heb er nog niet eens vier echte jaren op zitten… Hemeltje.

Toch vind ik het nu al interessant om na te denken over wat ik dan wel niet wil gaan doen na mijn pensioen. Er waren de afgelopen tijd weer twee verschillende momenten op mijn werk die me hierover aan het denken zetten. (Wat dat betreft is zo’n kantoorbaan echt zo gek nog niet: hoewel mijn collega’s niet altijd allemaal geweldig zijn, zijn ze zonder uitzondering ontzettend interessant. Gewoon om vergelijkingsmateriaal te hebben, voor hoe mensen dat nou doen, leven).

Eerst kwam een oud-collega ter sprake. Zij ging net voor ik bij mijn huidige werk begon met pensioen en ik heb haar dus niet ontmoet. Vooral veel over haar gehoord. Recentelijk had een collega contact met haar gehad en was blijkbaar ook ter sprake gekomen wat ze nu zoal deed. Mooie dingen! Ze ging aan de slag als schuldhulpmaatje, wat ik vanuit mijn persoonlijke interesse een geweldige keuze vind. Ook ging ze tuinieren bij een bejaardentehuis in de buurt. Nog een hele gave manier om je tijd te vullen, zeker als je groene vingers hebt.

Gezellig achter de geraniums

Het is natuurlijk helemaal aan iedereen zelf om te bepalen wat ze met hun tijd doen. Zowel nu als later, na je pensioen. Of nu, na je pensioen, afhankelijk van waar je staat in het leven 🙂

Toch vind ik zelf iets doen voor anderen wel een heel belangrijke, waardevolle tijdsbesteding. Iedereen die er fysiek en mentaal toe in staat is zou dat minstens een tijd van zijn of haar leven moeten doen, vrijwilligerswerk. Zowel om alles wat je ervan leert en ervoor terugkrijgt, als gewoon om het feit dat het belangrijk is je steentje bij te dragen aan de wereld. Dat vind ik tenminste. Bovendien is alleen maar achter de geraniums zitten na een tijdje ook maar saai, toch?

Voor deze oud-collega was het ook een manier om de tijd te vullen die ineens vrij kwam nu ze niet meer werkt. Van bijna een volle werkweek ineens naar nul uur gaan is best heftig, helemaal als je dat al jaren (39 bijvoorbeeld) gewend bent. Ik kan me zo voorstellen dat je dan wel even in een gat valt, in ieder geval als je geen echte plannen hebt gemaakt voor jezelf.

Het is waarschijnlijk ook wel goed om jezelf die tijd te gunnen om wel in dat gat te vallen. Even niets, in plaats van meteen weer je agenda volgooien. Van daaruit opbouwen heeft ook z’n waarde en maakt dat je wel los moet komen van je werk. Je hebt immers niet meteen een ander soort “werkweek” om je af te leiden.

Frisse hersens

Nog een goede reden om bezig te blijven: het houdt je scherp. De opa van mijn vriend is onlangs 90 geworden en hij is mentaal nog ontzettend goed bij. Reed tot voor kort nog het hele land door en maakte regelmatig mooie reizen. Zijn precieze geheim weet ik niet en zal vast een mix van goede genen, geluk en goede keuzes zijn. Toch is de invloed van de keuzes die je maakt wel behoorlijk. Bezig blijven en je hersenen uitdagen zorgt ervoor dat je langer fit blijft, ook daarboven.

Deze opa deed dat door meerdere dagen per week piano te spelen in een ziekenhuis bij hem in de buurt. Daarnaast verzorgde hij heel lang nog allerlei nieuwsbrieven en foldertjes voor organisaties waar hij bij betrokken was, die hij op zijn computer in elkaar knutselde. Zijn stijl was een beetje gedateerd, maar wel ontzettend gaaf dat hij dat op zijn leeftijd zich allemaal eigen had gemaakt. Bizar om dan te bedenken dat er mensen van de leeftijd van mijn ouders zijn die amper met een computer overweg kunnen…

De loterij, vroegpensioen en alle vrijheid

Dit zou geen FIRE/HOT-gerelateerde blog zijn als ik nu niet ook eerder stoppen met werken zou noemen. Met pensioen hoef je immers niet pas te gaan als je “oud” bent. Mijn eigen doel is ook wel om toch nog wat eerder dan op mijn 65e al te kunnen stoppen met werken. Voorlopig heb ik in mijn hoofd dat ergens tussen de 55 en 60 mooi zou zijn en in de jaren daarvoor al afbouwen en minder gaan werken. Maar goed, we zien wel.

Want misschien win ik wel de loterij, volgende maand. (Deze maand heb ik weer eens €0 gewonnen, joepie!) Wat zou ik dan doen? We hadden het er vorige week over met een aantal collega’s. Eentje zou met haar zus een wensenstichting opzetten voor zieke kinderen en een Volkswagenbusje opknappen voor vakanties. Een ander zou de wereld rond gaan reizen. Weer een ander had eigenlijk geen idee, maar dacht niet veel anders te gaan doen. Wel zouden ze alledrie hun huidige werk opzeggen. Ieder op hun eigen manier hadden ze wel een idee van wat ze in plaats daarvan gingen doen. De een wel werken, de ander dus nooit meer.

Zelf zou ik een groter huis kopen in Nederland, een tijd op vakantie gaan en ook even lekker gaan shoppen (heel financieel bewust! 😉 ). En ook ik zou – per direct – mijn baan opzeggen. Niet om voor altijd te stoppen met werken of permanent met vakantie te gaan. Wel om de tijd te hebben om te bedenken wat ik het liefst zou gaan doen. Bijvoorbeeld eindelijk die boekwinkel openen waar ik al jaren over denk. Nog steeds werk, maar met de vrijheid om het precies zo in te richten als ik wil. Dat staat me wel aan…

Wat zou jij doen als je volgende maand de loterij won?