Het is geen geheim hier dat ik het lastig vind om een goede balans te houden tussen sparen en financieel verstandig zijn, en gewoon leuk leven en uitgeven. Ik vind het heel belangrijk om alles op orde te hebben, maar leg de lat daarbij voor mijn gevoel soms te hoog. Ten koste van mijn dagelijks geluk.
Wat mij betreft moet het namelijk wel mogelijk zijn om plezier te hebben en bezig te zijn met de dingen waar je energie uithaalt. Geld besteden aan de zaken die je belangrijk vind is voor mij een vereiste van een financieel gezond leven. Ik kan me wel voornemen alleen nog mijn vaste lasten te betalen en verder niks uit te geven, maar daar word ik diep ongelukkig van en het wérkt niet (voor mij). Telkens als ik mezelf die beperking op leg kan ik de klok erop gelijk zetten dat het na verloop van tijd misgaat.
Met mijn vriend heb ik het hier vaak over. Wat is dan wel de juiste balans? Het is niet dat ik helemaal geen geld heb om uit te geven – veel anderen doen het met minder. Ook mensen die meer verdienen en meer zouden kunnen uitgeven. Hij heeft er, met min of meer hetzelfde budget, ook veel minder moeite mee.
Nou en?
Dat is eigenlijk de conclusie die ik afgelopen weekend – eindelijk – trok. Lekker boeiend wat anderen doen en vinden en wat voor hen werkt. Voor mij werkt het dus niet. Ik vind het leuk om mooie kleren te kopen waar ik me goed in voel en vol zelfvertrouwen door het leven kan. Naast dat vrouwen vaak (onbewust) afgerekend worden op het niet dragen van makeup, vind ik het ook simpelweg leuk om er mee bezig te zijn. Met een nieuw oogschaduwpalet kan je mij heel gelukkig maken. (Overigens schreef Renée net een heel leuk stuk over het niet meer dragen van make up 😉 )
Dan is er nog die vrijdagmiddagborrel waar ik al eerder over vertelde. Vind ik ook leuk en belangrijk, zowel sociaal als professioneel. Er zijn de vakanties, die zeker niet essentieel zijn, maar die ik toch wil hebben. [Breakdown van de kosten van vier weken Amerika volgt nu echt snel!] En dan wil ik ook nog af en toe zomaar iets kunnen doen omdat het me tof lijkt, ook al heb ik er niet al 100x over nagedacht of het mijn geld waard is. Omdat ik geen zin heb om alles in mijn leven te moeten uitdenken.
Wij verdienen meer dan genoeg en toch heb ik vaak het gevoel dat ik tekort kom. Dat is toch bizar!? Aan sommige dingen wil ik mijn geld liever niet uitgeven, prima. Maar aan de dingen waar ik dat wel wil, moet het ook kunnen. Zelfs als dat betekent dat ik meer dan de gemiddelde FIRE/HOT-blogger aan kleding besteed. Zoals ik al zei, lekker boeiend wat zij doen!
Over 25 jaar met pensioen
Een van de realisaties die wel bevrijdend was hierin, is het feit dat ondanks dat we over dezelfde zaken schrijven, we natuurlijk compleet andere uitgangspunten en situaties hebben. “We” zijnde personal finance bloggers. Net alsof we ook maar mensen zijn, met even zoveel wensen.
Heeft het zin om jezelf te vergelijken met iemand die 1,5 keer zo oud is? Of met iemand die kinderen heeft? Of met iemand die 3 keer zoveel verdient?
Niet echt hè… Dat was juist ook waarom ik zoveel mogelijk openheid over mijn eigen situatie wilde geven. Wel delen wat ons inkomen is, hoe wij er voor staan, wat onze doelen zijn, hoe we wonen, enz. Omdat dat uitmaakt. Ik kan me zo voorstellen dat iemand van 48 zich toch minder kan identificeren met mijn situatie dan een andere millennial van in de twintig aan het begin van haar carrière.
Nog zoiets, dat RE stuk van FIRE. Retire early. Dat jagen wij niet heel actief na – sterker nog, er is een reden dat deze blog Van her naar HOT heet (goh). Wij hebben nog geen idee of we eerder met pensioen zouden willen. En met onze huidige inkomens en spaarpercentage (ongeveer 35%) zou het ook nog zo’n 25 jaar duren voordat we met vroegpensioen zouden kunnen. VIJFENTWINTIG jaar. Ik werk sinds mijn 23e, vanaf mijn afstuderen. Dat is dus pas net iets meer dan vier jaar nu. Oftewel, zelfs als ik zoveel eerder met pensioen ga (versus 71-nogwat), heb ik er nog geen vijfde opzitten.
Naast dat ik de toekomst niet kan voorspellen, is 25 jaar dus ook gewoon nog een hele lange periode. Dat is mijn hele leven tot nu toe min twee jaar. Geen idee wat ik tegen die tijd wil of vind of kan. Als je er vanuit gaat dat je morgen onder een bus kunt komen, kan ik dus nog 9132 keer onder een bus komen voor 9 november 2044. Ik kan kinderen krijgen, ziek worden, verhuizen, emigreren, de zeespiegel kan stijgen en ons allemaal verdrinken, ik kan de loterij winnen, of failliet gaan. En ga zo maar door.
Thanks, but no thanks
Daar bedank ik dus voor. Om nu te gaan verzinnen dat ik over 25 jaar wel een keer met pensioen ga. Om daar al mijn doelen en al mijn financiële keuzes aan op te gaan hangen. Ik word al gek als ik eraan denk.
Liever ga ik me focussen op de kortere termijn. Wij willen binnen nu en vier jaar verhuizen naar een groter huis met iets van buitenruimte. Liefst in dezelfde stad als waar we nu wonen (Randstad <3) of daar in de buurt. Daar sparen we nu voor. Dat gaat prima. Het is een doel waar we allebei 100% achter staan en wat te overzien is, want een periode van een paar jaar kunnen we ons makkelijk voorstellen. Tuurlijk weten we ook daar de details niet, want inhetverledenbehaalderesultatenbiedengeengarantievoordetoekomst, maar we kunnen wel bepaalde onderbouwde aannames doen.
Een aanname doen we over het spaarbedrag dat we bij elkaar willen hebben voor die verhuizing. Mijn doel staat nu op €50.000 eind 2022. Dat lijkt vooralsnog haalbaar. Zélfs als we minder gaan sparen. Ja, het duurt dan een paar maanden langer, maar als dat betekent dat ik nu het gevoel dat ik constant ‘nee’ moet zeggen tegen dingen waar ik waarde aan hecht, dan is het dat wat mij betreft helemaal waard.
Met het risico te vervallen in YOLO-praat (You Only Live Once), is het wel zo dat het enige gegeven het heden en verleden zijn. Geen idee of er een morgen gaat komen, maar vandaag is er al. Wat schiet ik er dan mee op om mezelf nu een bepaalde rust te ontzeggen omdat ik me druk aan het maken ben over de toekomst? Steeds maar twijfelen of het wel genoeg is, kijken naar anderen en zien dat zij het “beter” doen, wie heeft daar wat aan? Die anderen kunnen er niet eerder door met pensioen, of de wereld rondreizen, of wat ze maar willen, en ik ook niet. Geld groeit niemand op de rug, zelfs twijfelaars en neuroten niet 😉
Vandaar dus een nieuw uitgangspunt: wat voelt goed voor ons? Uiteraard met inachtneming van wat er mogelijk is en wat onze lange(re) termijndoelen zijn. En ook niet dat ik nu elke maand met een nieuwe garderobe en vijftig kleuren oogschaduw thuiskom. Wel wat meer ademruimte, minder ruis op de lijn, en met meer motivatie aan een fijne toekomst werken. Ik heb er zin in!
18 reacties
dertigermetkids
Heel erg herkenbaar allemaal! Wij zitten in een andere fase idd met 2 kinderen maar de onzekerheid voor over zoveel jaar herken ik wel. Kan nu wel gaan berekenen wat we dan per maand kwijt zijn enn dus moeten sparen maar dat weet ik niet voor over een jaar of 25 idd.. En m’n huidige sr zegt niets over mn sr van volgend jaar of over 10 jaar.
Wij bekijken dus ook regelmatig onze plannen en passen ze regelmatig aan.
En doen veel leuke dingen die ook regelmatig geld kosten maar op onze manier waar wij happy mee zijn! ❤️
Van her naar HOT
Helemaal mee eens! Er zijn zoveel onbekende factoren, dan kun je beter kijken wat op de korte termijn werkt en aanpassen zodra het kan of nodig is. Fijn dat dat bij jullie zo goed werkt 🙂
Maris | Moneyzz.nl
Goed om je gevoel te volgen. En je doel een paar maanden later halen is op zich ook niet heel erg een wereldramp als je nu gewoon naar je zin woont!
Zelf word ik nauwelijks nog blij van spullen. Hoogstens op het moment dat je het koopt. Daarna is het alweer normaal geworden. Als ik naar mezelf kijk naar waar ik het meest blije van wordt, dan zijn dat de mensen om me heen, de mensen met wie je kunt lachen, die je een knuffel geven als je je rot voelt, waarbij je je verhaal kwijt kunt en die je kunt contacten als je juist ergens heel blij van geworden bent wat gebeurt is. Klinkt lekker cliché wellicht 😛 Maar ik ben de laatste jaren wel een stuk ‘simpeler’ geworden, om het maar ff zo te omschrijven. Vroeger gaf ik echt wel een stuk meer geld uit aan spullen. Vooral voor in huis, decoratie vond ik altijd verleidelijk. Maar op een gegeven moment had ik daar zoveel van, voordat ik ging verhuizen heb ik daarvan een hoop opgeruimd! Scheelde weer flink wat zooi verhuizen uiteindelijk. Zijn echt wel veel zakken naar de kringloop gegaan toen, dat voelde best lekker!
Van her naar HOT
Ik bewonder jouw instelling echt, zo tof! Helemaal niet cliché, kunnen veel mensen wat van leren volgens mij. Zelf ben ik daar nog niet helemaal geloof ik 😉 Ik merk wel dat bewuster met geld omgaan ook echt zorgt dat ik bewuster ben in wat ik wel en niet koop. Bijvoorbeeld als het gaat om spullen voor in huis (enige wat ik nu nog enigszins regelmatig koop zijn plantenpotten, omdat alles steeds uit z’n pot groeit…), maar zeker ook wel met kleren, schoenen, enz. Wat ik nu merk is dat ik graag kwalitatief goede en liefst ook duurzame spullen zou kopen, maar dat die vaak een stuk duurder zijn. Dan vind ik het wel jammer als ik steeds moet constateren dat ik daar niet genoeg budget voor heb (of heel lang moet sparen voor bijv. een nieuwe broek als ik die nodig heb), terwijl ik dat mezelf opleg. Opruimen helpt ook ja, gek genoeg. Dat je al die spullen ziet die je eigenlijk niet nodig hebt en ook nodig hebt gehad, dan denk je de volgende keer wel weer twee keer na!
Maris | Moneyzz.nl
Thanks! Leuk om te lezen! Wie weet komt dat bij jou ook gewoon binnen nu en een paar jaar! Voor mij helpt het wel dat ik in mijn tiener-tijd ook weinig geld had. Van ouders die net gingen scheiden, moeder moest een baan zoeken want deed eerst alleen vrijwilligerswerk en startte uiteindelijk met een baantje van 18 uur. Als je daar met z’n 2en van moet leven (en de huur nog betaald moet worden) blijft er weinig tot niks over. Daar kwam dan wel nog een stukje alimentatie bij gelukkig, anders was het echt niet te doen geweest. Maar in die jaren was er nooit geld om echt vaak en veel uit de band te springen. Met moeite gingen we wel elk jaar op vakantie, maar gewoon omdat ze dat heel graag wilde en daar ook echt haar best voor deed om dat bij elkaar te sparen. In die tijd heb ik heel duidelijk gemerkt dat je geen spullen nodig hebt omdat daar het geluk niet in zit. Wanneer je zelf geld te besteden krijgt zakt dat wel weer even weg omdat ik dacht; jaa nu kan ik wel kopen wat ik wil. Maar dan merk je dus duidelijk dat dat niet persé gelukkig maakt. Maar dat ervaringen wel gelukkig maken, dus ben ik wel bereid om daar wat meer geld aan uit te geven!
Wat de kleding betreft koop ik zelf gewoon af en toe een kledingstuk die wat duurder is. Eigenlijk shop ik bijna nooit in 1x heel veel kleding. Behalve op vakantie. Maar op Gran Canaria hoef je maar 7% btw te betalen dus ja, dan gaat dat wat gemakkelijker. Als je begint met 1x een goede basis aan te leggen (dus wel wat meer geld uit te geven) en dan af en toe wat duurs koopt wat lang mee gaat is het goed te doen vind ik! Maar ik ben dan ook wel snel zo dat ik kleding draag tot het echt niet meer kan zeg maar (echt versleten is en zo).
Ja is een goede therapie ook, opruimen! Heerlijk!
Sylvia
Owww, heerlijk! Ik kon ook de balans maar niet vinden en heb mezelf een kleine adempauze gegeven. E-books, nieuwe jas en een aantal dingen voor in huis. Ik voelde me er vreemd genoeg ook iets actiever door. Nog steeds is mijn doel om over 5 jaar 3 dagen per week te kunnen werken. Dan ben ik 52. Luxe als alleenstaande, denk ik. Maar wilde nu even de teugels laten vieren. En in mijn budget toch maar een ‘leuke-dingen-post opnemen voor de nodige balans.
Van her naar HOT
Fijn om te merken dat ik niet de enige ben die hier mee zit! En als ik het zo lees komt het ook echt wel goed met die drie dagen, juist ook door zulke adempauzes in te bouwen. Zo werkt het bij mij in ieder geval wel, als ik te snel, te veel probeer te doen komt er vanzelf een punt dat ik er totaal geen zin meer in heb. Daardoor vind ik het dan juist moeilijker om weer door te gaan met aan mijn doelen werken. Dan is even rust nemen (en leuke dingen doen!) een betere optie.
Audrey
Mooi stuk weer! Wat mij betreft is het heel simpel: als iets je stress of te veel onrust oplevert, moet je het niet zo blijven doen. Je geluk en gezondheid zijn het belangrijkst, en jullie zijn alsnog heel goed bezig financieel! Vergeet dat niet 🙂
Van her naar HOT
Dankje! 🙂 En ja, je hebt helemaal gelijk. Ik blijf dat toch lastig vinden, omdat het ergens voelt alsof zo min mogelijk uitgeven het ideaal is en ik daar dus bewust tegenin ga. Maar ja, waarom aan een ideaal vasthouden dat niet voor je werkt?
Anne van Niemwegen
Ooit geshopt bij de tweedehands? In begin echt nieuw. Ze hebben iets in je maat of niet. Maar bij sommige winkels heb je super mooie relatief goedkope spullen van wonderbaarlijke kwaliteit. Kan ik super happy van worden en kost maar enkele euro’s. Je hebt ook iets duurder tweedehands ketens die voelen als warenhuis en netjes zijn en je alsnog tussen de 75% en 90% van nieuwprijs besparen. Jezelf iets gunnen en het Budget technisch bijna niet merken; voor mij werkt het als een trein en mogelijk helpt het jou.
Van her naar HOT
Toevallig had ik het hier een paar dagen geleden nog met een vriendin over, die doet ook veel tweedehands, of (ver)maakt het zelf. Leuk dat jij dat nu ook tipt, ik moet het echt eens gaan proberen! Ik moet zeggen dat ik er wel een beetje huiverig voor ben, vooral de hoeveelheid tijd die het kost (of ik denk dat het kost). Maar hee, gewoon een keer gaan kijken kan nooit kwaad en als je hoort wat voor mooie dingen er af en toe voorbij komen lijkt het me de moeite ook echt wel waard.
Dromen&Doen
Dat klinkt als een heel goede keuze. FIRE draait niet om zoveel mogelijk besparen, maar om bewust keuzes maken in de uitgaven en dat is voor iedereen anders. Dus je hebt helemaal gelijk dat je meer geld en tijd uittrekt voor dingen die je leuk vindt.
Van her naar HOT
Heel goed punt, dat moet ik mezelf soms wat beter voorhouden. En gewoon mijn eigen invulling blijven geven aan wat ik/we doen. Gelukkig is er ook veel inspiratie voor het wel leuk leven én financieel goed bezig zijn 😀
Maartje
Leuke blog en goed om af en toe over na te denken inderdaad! Ik denk dat ik af en toe (ook) te streng tegen mezelf ben. Ik probeer nu een spaarpercentage van 50% te halen, maar ik wil eigenlijk ook graag een nieuwe sportieve hobby oppakken. Misschien is dat inderdaad wel belangrijker dan een nummertje in m’n spreadsheet 🙂
Van her naar HOT
Dankje! Het gaat natuurlijk om een goede middenweg vinden, maar volgens mij is sporten altijd goed. Je gezondheid is hoe dan ook meer waard dan die nummertjes in je spreadsheet 😉
Renée
Hee, wat leuk dat je mn blog noemt, dankje☺️ Volgens mij is het ook kern van de FIRE beweging om een paar dingen te kiezen waar jij heel gelukkig van wordt en waar je nu geld aan uit wilt geven. Of dat nou kleding, make-up, hifi sets of vakantie is, of van alles wat, dat maakt niet uit. Maar niet álles kan en dat was een denkfout die ik voor FIRE nog vaak maakte en waardoor ik geen geld over hield aan het einde vd maand. Zolang je in de peiling houdt wat die belangrijke zaken voor jou zijn, is er niets aan de hand. Er zijn maar een paar hele extreme FIRE aanhangers die nergens geld aan uit geven… dat zijn er niet voor niets maar zo weinig😉
Arda
Wat leuk om te lezen hoe je hier mee bezig bent. Ik vind dit ook nog best een uitdaging af en toe. Mijn man en ik verdienen samen goed en we sparen/beleggen ook wel prima maar als ik soms verhalen van anderen lees denk ik: wat doen wij verkeerd, we zouden meer geld moeten over houden. Terwijl het natuurlijk allemaal gaat om waar wij gelukkig van worden.
Gelukkig zitten we op één lijn met wat we belangrijk vinden: in ieder geval geen lifestyle inflation, maar geen gevoel van karigheid: wel luxe boodschappen (of iig kopen wat wij lekker vinden), af en toe uit eten, op vakantie etc.
We hebben een mooie buffer, sparen voor grote uitgaves, sparen voor een lange reis over 3 jaar en beleggen voor later. Eigenlijk mogen we gewoon blij zijn met onszelf.
Van her naar HOT
Klinkt alsof jullie een hele goede balans hebben, Arda! Heerlijk als dat zo goed werkt, al is het soms nog een uitdaging. Goed bezig 🙂