Al van jongs af aan hoopte ik elke dag als de post kwam dat er iets voor mij bij zou zitten. Als er al iets kwam, dan was het natuurlijk meestal niet voor mij. Er kwamen rekeningen voor mijn ouders, huis-aan-huisfolders, berichten van het een of ander. En af en toe kwam er Echte Post. Een kaart of – nog zeldzamer – een brief. Met mijn verjaardag kwamen ze ook en dan waren ze helemaal alleen voor mij. Geweldig vond ik dat.
