De dagen zijn lang, maar de jaren zijn kort. Zo voelt het voor mij nu al! Het is net september (nou ja, het is alweer half september!) en ik heb al het idee dat het jaar weer bijna op z’n einde is… poe. Voor het echt zover is wil ik mijn (financiële) doelen van dit jaar nog met jullie delen.
Deels werd ik daarvoor geïnspireerd door Curvy Wallet, die blogde over september als het nieuwe januari. Ik vond dat wel een mooi idee (en een leuke post). Nou ben ik best goed bezig, dus echt mijn prioriteiten opnieuw bepalen hoeft niet. En daar ben ik toch al constant mee bezig. Nieuwe doelen hoef ik ook nog niet, want de oude heb ik nog niet behaald. Maar evalueren, daar vind ik half september wel een goed moment voor! Er is nog genoeg tijd om doelen bij te stellen, je koers aan te passen en zo het jaar met een gevoel van voldoening en succes af te sluiten.
Eerst maar eens een lijstje van wat mijn doelen nou eigenlijk waren. Hier heb ik wel een beknopt overzicht, maar een aantal jaardoelen staan daar niet bij. (Die heb ik al behaald voor ik met de blog bezig was).
- Een full-time baan vinden (en daardoor kunnen stoppen als ZZP’er)
- Een noodgevallen potje van €1000
- Een buffer van €3000
- Grip krijgen op mijn geld (oftewel, een -werkbaar- budget)
- Schuld van €1000 afbetalen
- Schuld van €6000 afbetalen
- Gezamenlijk noodgevallen potje van €1000
- Beginnen met sparen voor een volgend huis
Help, ik leef van 9 tot 5!
En ik vind het heel erg fijn, als ik eerlijk ben. Drie jaar lang werkte ik (voornamelijk) als ZZP’er. Een plan had ik niet en qua financiën pakte ik het niet heel handig aan. Ik vond het moeilijk om mijn diensten te verkopen en kwam met het geld uit freelance klussen niet uit. Het was stressvol en onrustig, ik had geen enkele stabiliteit of structuur. Er waren een hoop maanden dat ik niet goed kon rondkomen. Bleh. Een van mijn belangrijkste doelen voor dit jaar was eindelijk een baan in loondienst vinden.
Op 2 mei ben ik gestart met die baan, in de IT. Het is nog even zoeken, maar de kracht van rust, reinheid, regelmaat voel ik al wel! Weten waar ik aan toe ben, een stabiel inkomen en werk dat niet meer op elk moment doorgaat heeft me echt heel veel goed gedaan. Het is zoveel relaxter om zo te leven. Qua geld ga ik er de komende tijd ook nog op vooruit (al verdiende ik het afgelopen jaar gewoon prima), dus ook dat is mooi meegenomen. Daar lever ik wat vrijheid voor in, maar tegelijkertijd krijg ik er ook vrijheid (in mijn hoofd) voor terug.
So far, so good!
Buffers en budgetten
(Klinkt als een hele saai nieuwe soapserie of reality show, niet? ” ‘Grote Buffers, Realistische Budgetten’ met J en DeVriend, vanaf 15 september elke zaterdag op Net 5!” ‘;) )
Over de buffers en budgetten wil ik hier niet teveel zeggen, aangezien ik daar al best wat over geschreven heb. Ze doen het goed, in ieder geval – de noodgevallen potjes zijn er, de buffer is goed op weg en het budgetteren gaat steeds beter. Deze maand dreig ik zelfs heel netjes binnen budget te blijven (een primeur…)!
Wel heb ik besloten mijn bufferdoel bij te stellen. In plaats van de €3000 die ik in eerste instantie aan het einde van het jaar wilde hebben, ga ik nu voor €2800. Dat is ruim drie maanden aan vaste lasten. Als ik wilde zou ik de €3000 waarschijnlijk ook wel kunnen halen, maar daar zou ik meer voor moeten laten dan me lief is. Wie weet, als ik zo doorga met mijn budget dat het alsnog lukt, maar het hoeft niet per se. En dat is wel een lekker gevoel. Het mag oo best een beetje leuk blijven.
Schuldig tot het tegendeel betaald is
Money, money, money… Tja, het groeit niet aan de bomen. Aan het begin van dit jaar waren wij nog bezig een schuld van €1000 aan mijn ouders terug te betalen. Die liep eigenlijk tot juli, maar hebben we in maart versneld afgelost. Yes! Dat was de eerste echte win.
Tegen die tijd was ik ook al druk bezig met alle personal finance blogs lezen die ik tegenkwam en had ik het orde-op-zaken-stellen virus wel te pakken. De lening van €6000 (toen nog ruim €4000) moest er ook aan geloven. In plaats van in drie jaar hebben we die uiteindelijk eind augustus afbetaald, na een jaar en een mand. Tweede WIN!
Ik snap het idee van de debt snowball nu ook wel (van Dave Ramsey). Over de kleinste schuld eerst afbetalen en zo steeds dichter toewerken naar de big baddie(s) (in ons geval de studieschulden, als we de hypotheek niet meerekenen). Elke keer dat je een schuld afbetaald heb je dan zo’n euforisch moment. Alsof je de hele wereld en in ieder geval al je schulden aan kan. Dat gevoel kan ik iedereen aanraden, het werkt heel motiverend 🙂
Voor niets gaat de zon op
Al voordat ik veel met geldzaken bezig was hoorde je dat heel vaak uit mijn mond komen. Verantwoordelijkheid nemen, of dat nou over geld, op je werk of in je relaties is, vind ik ontzettend belangrijk. Het leven overkomt je niet, je hebt (bijna) altijd een keuze. En als je dan een keuze maakt moet je ook nog eens zelf met de gevolgen leven. Zo simpel – en ontzettend lastig – is het.
Zo ook huizen. Die zijn, jammer genoeg, niet gratis. (Hoe chill zou dat zijn!?) Wij wonen nu in een koophuis dat we met hulp van familie hebben kunnen betalen. Een volgend huis willen we helemaal zelf kunnen kopen, met een hypotheek die helemaal van ons is en liefst nog een stuk eigen geld. Zowel om de aankoop en verkoop te kunnen financieren als om in dat nieuwe huis meubels te kunnen neerzetten en muren te kunnen verven.
Nu we onze schulden hebben afbetaald en onze gezamenlijke potjes op orde hebben kunnen we vanaf volgende maand dan echt gaan sparen voor dat huis. Woohoo! Geen idee hoe, wat, waar nog, maar er naar toe werken is al super.
Kortom, ik/we zijn goed onderweg. Dat maakt het ook een stuk makkelijker om vol te houden. Doelen opstellen die haalbaar en te overzien zijn is heel belangrijk! Ik ben heel blij dat me dat dit jaar gelukt is. Hoe gaat het met jouw doelen voor 2018?
Eén reactie
Pingback: